Kemik ağrısı miyelomanın en sık rastlanan erken belirtisidir. Birçok hasta sırtında veya kaburgalarında ağrı hisseder ama herhangi bir kemikte de gelişebilir. Ağrı genellikle hareketle kötüleşir. Hastalar daha kolay yorulurlar ve genellikle güçsüzlük hissederler. Anemiden dolayı ciltleri soluk olabilir, anemi miyeloma hastalarında sık rastlanan tıbbi bir sorundur ve yorgunluğa neden olabilir.

Hastalık ilerledikçe kandaki diğer normal hücrelerin, örneğin beyaz küreler ve plateletlerin konsantrasyonu da düşer. İstilacı virüsler, bakteriler veya diğer hastalık ajanlarına karşı etkin bir şekilde ve yeterli miktarda antikor yapılamadığından hastalarda tekrarlayan enfeksiyonlar olabilir. İdrar yolu, bronş, akciğer, deri veya diğer bölgelerdeki enfeksiyonlar hastalığın ilk belirtisi olabilir.

Buna ilaveten rekürren enfeksiyonlar hastalığın seyrini kötüleştirebilir. Diğer erken semptom eller ve/veya ayaklarda “periferik nöropati” olarak adlandırılan durumun neden olduğu uyuşukluk, karıncalanma, yanma veya ağrıdır. Bazı hastalarda yüksek kalsiyum seviyeleri aşırı susama ve idrar çıkarma, konstipasyon ve ekstrem vakalarda uyanıklık azalması ve böbrek yetmezliğine neden olur.

Nadiren bazı vakalarda kandaki M protein konsantrasyonunun yüksek olması nedeniyle “hiperviskozite sendromu” vardır. Hiperviskozite sendromu semptomları anormal kanama, baş ağrısı, göğüs ağrısı,

uyanıklıkta azalma ve nefes darlığıdır.
 

Miyeloma hastalarının yaklaşık beşte birinde tanı konduğu anda hiçbir semptom yoktur. Bu tip

hastalarda, başka sebeplerle örneğin rutin fizik muayenenin bir parçası olarak gerçekleştirilen

laboratuar testleri veya röntgen filmlerinde saptanan anormalliklerle hastalık saptanır.