Miyeloma plazma hücresi oluşturmak üzere tasarlanmış lenfosit gelişim

sekansında yer alan tek bir hücrede sonradan oluşan DNA hasarından kaynaklanır .

Birçok vakada miyeloma ile sonuçlanan DNA hasarının nedeni veya nedenleri

bilinmemektedir. Bazı kimyasallara uzun süre maruz kalmanın miyeloma gelişimi riskini artırdığı görülmektedir, fakat birçok hastada böyle bir maruziyet öyküsü olmaması, diğer faktörlerin de önemli rol oynadığını göstermektedir. Her ne kadar Japonya’da Hiroşima ve Nagasaki’de atom bombası patlaması sonrasında yüksek doz radyasyona maruz kalan kişilerde miyeloma insidansı artış göstermişse de diagnostik veya terapötik medikal işlemlerde radyasyon maruziyeti miyeloma insidansında artışla ilişkili değildir.
 

Miyeloma T lenfositlerinde değil B lenfositlerinde ortaya çıkar. Bazı B lenfositleri kendi normal

fonksiyonlarının bir parçası olarak plazma hücrelerine dönüşür ve “antikor” adı verilen proteinleri üretir. B lenfositi enfeksiyöz ajan gibi yabancı bir antijenle stimule edildiğinde plazma hücresine dönüşür. Plazma hücreleri, enfeksiyöz ajana saldıran ve bu ajanın “kompleman proteinleri” adı verilen proteinler tarafından öldürülmesini ve/veya diğer hücreler tarafından ortadan kaldırılmasını sağlayan antikorlar üretir. Miyelomada, malign transformasyon B lenfositlerinde olmakla birlikte, bu değişim plazma hücreleri görünümündeki malign hücrelerin akümülasyonuna neden olur. Malign transformasyon sonucu oluşan hücreler zaman zaman mikroskop altında normal plazma hücreleri şeklinde görülürler.